«معلم خوب من»

انسانی بود که بر من فاش کرد آن رازی را که در پگاه اندیشه ام نیمه خواب بود و نیمه بیدار.همو بود که با لطافت،به سایه محراب گام برداشت و هیچ از گنجینه معرفت خویش دریغ نداشت.او بود که درخت ایمان را

در جانم نشاند و بذر عشق را در دلم فشاند.معلم خوب وبا بصیرتم،پروازیدن را یادم داد و سوگند بر آب روان که پر پروازم را وام دار اویم.(1)

(1)متاثر از پیامبر جبران

نوشته شده توسط : بیسیم چی دل

نظرات دیگران [ نظر]