نگاهم،

آبستن التماس بود

و دست چشمانم،

گدا منشانه،

 همچون سروترین سرو عالم،

 به سویت، دراز.

 ودلم،

خاکی تر از خاک ترین خاک ها،

زیر پای چشمانت،

متواضع.

 تو را ای خدای خوبم،

 تهدید می کنم!

 تهدید می کنم که اگر نبخشاییم

 گریه می کنم!

تو را ای خدای خوبم،تهدید می کنم!

 تهدید می کنم که اگر به دوزخم بیفکنی،

به دوزخیان خواهم گفت:

 که همیشه عاشقت بودم.

 پ.ن:با الهام از فرازی از مناجات شعبانیه

 پ.ن:قربون دل برم که هر محالی رو ممکن میکنه.فلاسفه میگن«جمع تضادین»،یک رابطه ممتنع الوجوده.یعنی رخ دادنش غیر ممکنه.اما نیستن ببینن که هم غم(پایان شعبان المعظم) و هم شادی(آغاز رمضان المبارک) تو دلم لونه کردن.

 پ.ن:از اوییم و به سوی او رهسپار...ماندنی در کار نیست...پس بال هایت را به رنگ زشت تعلقات،آلوده نکن.هر چند هنوز باورم نمیشه،اما یکی از رفقای پارسی بلاگی(الناز سادات خانوم) به بهشتیان ملحق شده.تو ماه مهمونی ماهرو،فراموشش نکنیم.

پ.ن:از همتون التماس دعا دارم.پیروز و پایدار بمانید.یا علی...

نوشته شده توسط : بیسیم چی دل

نظرات دیگران [ نظر]