بیایید هیچ کس را،

به« تازیانه زار تحقیر» مهمان نکنیم.

بیایید«کبوتر آشتی»را،

بر بام کوتاه کینه توزان بنشانیم.

بیایید«ابرهای خسته»را،

با یک فنجان چای صمیمی،

آفتاب نشین دلمان گردانیم.

بیایید«نعره های داغ جهنم»را،

با یک لیوان آب خنک،

با یک نگاه مهربانانه به مادر،

با بوسه ای بر دست های سخت کوش پدر،

با یک بغل آغوش گرم محبت،

خاموش کنیم.

بیایید سینه ستبر«بادبان مغرور»را،

با سوزنی بسوزانیم.

بیایید با اشک های شبانه،

«خمیازه های انتظار»را،

گردن زنیم.

بیایید...

پ.ن:اللهم اغفر لنا و لوالدینا وارحم موتانا.

حقیقتا چقدر زود،دیر شد.آری برادر،تو هم هر روز،در انتظار آمدنش بودی.اما دریغ که در روزگار آمدنش،نخواهی بود.

برای استاد دکتر قیصر امین پور،خالصانه فاتحه می خوانیم.

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة علی ابن ابی طالب.

اللهم صل علی محمد و آل محمد.

نوشته شده توسط : بیسیم چی دل

نظرات دیگران [ نظر]