خدایا تو مناجات قبلیم گفتم:ببخش مرا،ببخش مرا.اما دیگه چی ببخشی،چی نبخشی،به حال من فرقی نداره.آخه خسته شدم.چقدر نماز اول وقت،چقدر قرآن و دعای عهد و کمیل و ندبه و زیارت عاشورا،چقدر احترام به پدر و مادر،چقدر خوش خلقی.خدایا!هر کار گفتی خوبه،کردم و هر کار گفتی بده،ترک کردم.اگه آدم خیلی خیلی خوبی نبودم،اما لا اقل،هر چی وسعم بود در طبق اخلاص گذاشتم.نذاشتم؟اما اون چیزی رو که می خواستم،تو بیداری که ندیدم هیچی،تو خواب هم ندیدم.نه رویای صادقه ای،نه خوابی،نه ...
خسته شدم دیگه.می خوام از این به بعد،هر کار عشقم کشید،بکنم،هر چی حال داد.بادا باد.
خدایا!ما که اتمام حجت کردیم.اگه بد شدیم،نگی چرا ها.

نوشته شده توسط : بیسیم چی دل

نظرات دیگران [ نظر]

 

ماندن؟
مرزهای زمین گیر
[عناوین آرشیوشده]