پ.ن:اگه خدا بخواد،تا آخر ماه مبارک،دعای همون روز رو به صورت روزانه و در انتهای آخرین پست،ذکر می کنم.از اون جایی که دعای هر روز رو در همون روز یا روز قبلش می نویسم، دعام کنید که حس و کلمات رو ازم نگیرن و بتونم روزهای دیگه رو هم در خدمتتون باشم.امیدوارم با این مختصر تلاش، ناراحتی مهربانم از من بی مرام کمتر بشه.

سلام همسفر همسفره ای. باورت می شه؟ شانزده روز گذشت.

17)خدایا!دست نوازش نیزه های آرزوهایم را،بر صورت هدفم بکشان و حوائجم را،تسلیم آهم گردان. بارالها!بصیرتی ده تا در دوراهی های آسمان و زمین،آسمان را برگزینم. محبوب من!تو از راز دل دانه ی برفی که در میان کوهی از مه مخفی شده،آگاهی داری.پس اگر شرح پریشانی خویش،با تو می گویم،نه به آن دلیل است که دریابی ام،بلکه برآنم تا لذت دیوانگی ام را،مضاعف،سرکشم. معبود من!بوستان سلامت را،بر کسی که به اندازه دوسرکمان،یا کمتر،به تو نزدیک شده،و بر خاندان پاکش،ارزانی دار. (برداشتی آزاد از دعای هفدهمین روز مهمانی مهربانمان).دعایم کن که محتاج ترینم.یا علی...

16)بارالها!مصاحبت با آفتاب نشینان را روزیم فرمای و از سایه گستران و شب سیرتان،برکنارم دار. شها!کاخ بندگی ام را،با فروسازی سقف خانه«انانیت»،استحکام بخش و من طوفانی را،مقیم«آرامش آباد»گردان. یا اله العالمین!تاج«أنا العبد الضعیف الذلیل المذنب المسکین المستکین»را،تنها زمانی از سرم بردار،که خداوندی ات رو به افول گذارد. (برداشتی آزاد از دعای شانزدهمین روز مهمانی حضرت حق-جل جلاله-)

15)بارالها!خاکساری گل هایی را روزیم فرمای که در جاده منتهی به کوی تو،بارها پرپر شده اند،اما به نشانه تواضع،وانمود می کنند که سالمند. مهربانا!عطش کویر سینه ام را فزون کن،تا با ملتمسانه ترین نگاه،به دامان ابر چنگ زنم. به امید تو ای تنها پناهگاه ترسیدگان (برداشتی آزاد از دعای روز پانزدهم ماه مبارک)

14)بارالها!ببخش و بذر نیکی را بپاشان.مگذار که مزرعه حاصلخیز دلم،خارزار باقی بماند. خدایا!مگذار که طوفان بلا،آب و هوای آرام کشور دلم را دگرگون سازد. نگارا!سالهاست که پایتخت کشور جانم،تویی ومن تسلیم نگاهت. به امید عزت پادشاه وجودم.حکومتت پایدار. (برداشتی آزاد از دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان)

 13)بارالها!ابرهای تیره گناه،که صفحه سپید آسمان دلم را،خط خطی کرده اند،تنها باران شقاوت می زایند. با باد توبه،آنان را از آسمان دلم بیرون کن. خدایا!وقتی با سنگ بلا،خانه ی شیشه ای دلم را می شکنی،مرا با جامه شکیبایی بپوشان. زیبای من!گل های آفتابگردان،چقدر شبیه خورشیدند.تو که خورشیدی.آیا من هم...؟نگار من!همنشینی با آفتابگردانها را روزیم فرمای،چرا که نمی خواهم علف باقی بمانم. (برداشتی آزاد از دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان)

 12)بارالها!گناه،غنچه دلم را پژمرده ساخته. با گلبرگ های شاداب پارسایی،نشاطش بخش. خدایا!مصرف گرایی،درخت جانم را خشکانیده،بر تن این درخت خشکیده،برگهای سبز قناعت را برویان. پروردگارا!یاریم کن تا با گام گذاردن بر پل انصاف،دره ی ناجوانمردی را به زانو آورم.و نیرویم بخش تا با بالا رفتن از پله های رو به آسمان عدل،پشت کوههای عظیم ظلم را به خاک مالم. نگار من!روشنایی چلچراغ نگاهت را،در اتاق دلم پایدار دار،تا هیچ گاه،وحشت تاریکی ترس را نچشم. (برداشتی آزاد از دعای دوازدهمین روز مهمانی پروردگار عالم)

11) محبوبا!خورشید گونه ام ساز تا به یاس هایی که از سرمای روزگار،کبود شده اند،گرمای نیکی را،بدون هیچ چشم داشتی ببخشایم. پروردگارا! ماه سیرتم گردان تا حتی در دل شب های تاریک گناه،ماه بمانم. بارالها! هر گاه آتش خشم در خرمن اعمال افتد،همه را در آنی بسوزاند.مگذار نیکی هایم را به آتش کشم. هر که برخاسته،به دامان تو چنگ زده و هر که ایستاده مانده،به تو تکیه داده.به امید یاریت ای دستگیر افتادگان. (برداشتی آزاد از دعای یازدهمین روز مهمانی)

 10) بارالها!مرا جزءباغبانانی قرار ده که با یاد تو،بذر می افشانند.همان کسانی را می گویم که به سختی،خورشید و ابر را،وادار به تابیدن و باریدن می نمایند،اما در نهایت،همچون رنگین کمانی متواضع،به سوی کعبه چشمانت سجده می کنند و می گویند:«توکلت علیک،اگر دوست داشتی،برویانش و اگر دوست نداشتی،بخشکانش.» پروردگارا!تو،آسمانی!و آسمان،درخت!.پس تو درختی!،اما تنها درخت عالم.درختی که یکی از میوه هایش،خورشید خوشبختی است.پس کوهی را زیر پایم برویان،تا بتوانم با دست دراز کردنی،میوه ات را بچینم. معشوقا!اگر که خورشید شدی،مرا ساکن عطارد گردان،چرا که عطاردیان،نزدیک ترین افرادنند به تو. به امید بخششت،ای آسمان.ای تنها مقصدی که تمام نردبان های عالم،به تو می انجامند. (برداشتی آزاد از دعای دهمین روز مهمانی.)

9) پروردگارا!مرا پرنده ای قرار ده که در آسمان رحمتت اسیر بماند. بارالها!مرا ساکن خورشید درخشان هدایتت گردان،تا پیوسته،با شب بیگانه بمانم. و رضایتت را،همچون بوی خوش شکوفه ها و ریاحین،در بوستان دلم،پراکنده ساز. به امید تسلیم شدنت!ای تنها هدف تیر آرزوی مشتاقان.» (برداشتی آزاد از دعای نهمین روز مهمونی.)

8)یا من لا یخیب امله(ای کسی که آرزومند درگاهت را نومید نسازی) بارالها!بارانی عطا کن تا بتوانیم جویبار مهر را،در دل یتیمان جاری سازم،و سفره ی طعامی ارزانی دار که همچون دلم،برای همه،جا داشته باشد. پروردگارا!مرا همچون درخت متواضع و بخشنده ای قرار ده که میوه ی سلام را،از هیچ کس،حتی از پیل پیکرانِ متکبرِ کِرم سیرت،دریغ ندارد. کریما!همکلامی با خورشید صفتانی را روزیم فرمای،که نورِ بخشش را،به همه،حتی به سایه،می تابانند. به امید تسلیم شدنت!ای هدف تیر آرزوهای ما. (برداشتی آزاد از دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان.)

 7)یا من هو الهادی. معبودا!نیرویم بخش تا فقط ،گل ستانِِِِِِ گلستان فرامین تو باشم و تمام وجودم را چشمی قرار ده که برای اطاعت از دستور تو،عاشقانه گفته می شود. محبوبا!مپسند گام در جاده ای گذارم که به کویر بی آب و علف بیهوده گویی می انجامد. معشوقا!با یادت،قلبم را همچون چشمه ای جوشان قرار ده و رود زلال نامت را،از زبانم جاری ساز. به امید روشنایی ات ای تنها خورشید شبروان. (برداشتی آزاد(ترجمه ادبی)از دعای هفتمین روز مهمونی)

 6)نگارا،خوار مگردان کبوتری را که به هوای دستیابی به دانه ای،دست از آسمان ها کشیده،همان مرغ مهاجری که طناب گناه،بال هایش را بسته. مهربانا،دست های سنگین شکنجه ات را،تازیانه وار،بر صورت کوچکم نتازان.حتی اگر خشمت،نسیم گونه باشد،برای قاصدکی همچون من،طوفانی دهشتناک خواهد بود. به امید مهرت ای ساقی،ای نهایت آرزوی کسانی که هر چه در جامشان بریزی،شراب می دانند. (برداشتی آزاد از دعای ششمین روز مهمانی رب الارباب)

 5)پروردگارا!مرا جزء گلهای آفتابگردانی قرار ده که در برابر تو گردن تعظیم کج کرده اند و چهره برخاک در حرمت می سایند و از گناهان خویش گریانند،آن چنان که ابر از بارش باران آن ها،انگشت تعجب بر دهان گذارده. پروردگارا!مرادر میان خورشید صفتانی قرار ده که اگر تو فرمان دهی از غرب،طلوع می کنند و از شرق،طلوع. نگارا!مرا در آسمانی ساکن کن که ستارگانش،نزدیک ترین بندگانند به تو. به امید مهرت ای بخشنده ترین آسمان. (برداشتی آزاد از دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان)

 4)نگارا،بادبان کشتی روحم را با اطاعت از دستوراتت افراشته دار و با نسیمی که شمیم دل انگیز شکوفه های عشق را در آغوش کشیده،شیرینی شهد یادت را برایم به ارمغان آور. بارالها،گشوده ترین دست نیاز بودم که رو به سوی آسمان رحمتت دراز شده بود و تو با گشاده رویی،دست خالی برم نگرداندی.مرا با جامه شکرگزاری بپوشان و در برابر سوز و سرمای محرومیت،ایمنم گردان. ای که دریا و خورشید و باد و آسمان را خدمتگزارانم قرار داده ای،کشتی جانم را از گرداب های خطرناک به دور دار. ای محرم پنهان ترین اسرار و ای چشم ترین چشم ها. (برداشتی آزاد از دعای چهارمین روز ماه پرفضیلت رمضان المبارک)

پ.ن:از روز چهارم،با راهنمایی دوست مهربانم(که راضی نیست اسمش فاش بشه)شروع به نوشتن کردم.به دیگر بیان،سه روز اول را از دست داده ام.التماس دعا.یا علی...!

نوشته شده توسط : بیسیم چی دل

نظرات دیگران [ نظر]